Polityka makroostrożnościowa w Unii Europejskiej wobec instytucji ważnych systemowo

Aleksandra Nocoń; Irena Pyka

doi:10.22630/PEFIM.2020.24.73.37

pdf

Opublikowane:

Dec 14, 2020

Numer

Nr 24(73) (2020)

Dział

Artykuły

CitedBy/Share

Aleksandra Nocoń

Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

https://orcid.org/0000-0003-3250-2382

Irena Pyka

Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

https://orcid.org/0000-0001-5524-3550

DOI: https://doi.org/10.22630/PEFIM.2020.24.73.37

Słowa kluczowe : polityka makroostrożnościowa, instytucje ważne systemowo, bufory kapitałowe, MREL, TLAC

Abstrakt

Polityka makroostrożnościowa wprowadzona regulacjami bazylejskimi po globalnym kryzysie finansowym ma charakter prewencyjny, chociaż obejmuje swym zakresem szereg rozwiązań instytucjonalnych i instrumentalnych, służących zapobieganiu materializacji ryzyka systemowego. Analiza tych rozwiązań została powiązana w opracowaniu z ich ukierunkowaniem na finansowe instytucje ważne systemowo (SIFIs), działające w Unii Europejskiej. Wskazuje się w nim, że wprowadzone do polityki makroostrożnościowej rozwiązania instytucjonalne i instrumentalne zwiększają znacznie dyscyplinę regulacyjną w systemie finansowym współczesnej gospodarki, nie zawsze natomiast są przejrzyste, a ich skuteczność ograniczona, z uwagi na właściwości ryzyka systemowego. Rozproszenie regulacyjne obserwuje sie również w Unii Europejskiej w odniesieniu do finansowych instytucji ważnych systemowo. Wzmacnia ono argumenty na rzecz tezy o niskiej skuteczności polityki makroostrożnościowej w dyscyplinowaniu stabilizującej roli SIFIs w systemie finansowym gospodarki globalnej.

Jak cytować

Nocoń, A., & Pyka, I. (2020). Polityka makroostrożnościowa w Unii Europejskiej wobec instytucji ważnych systemowo. Zeszyty Naukowe SGGW, Polityki Europejskie, Finanse I Marketing, (24(73), 189–204. https://doi.org/10.22630/PEFIM.2020.24.73.37

Bibliografia

Bańbuła P.: Polityka makroostrożnościowa: przesłanki, cele, instrumenty i wyzwania. Materiały i Studia, nr 298, NBP, Warszawa 2013.

Basel Committee on Banking Supervision: Global systemically important banks: assessment methodology and the additional loss absorbency requirement. Bank for International Settlements, November 2011.

Boyd J. H., Heitz A.: The Social Costs and Benefits of Too-Big-To-Fail Banks: A “Bounding” Exercise. Journal of Banking & Finance, No. 68, 2016.

Darvas Z., Schoenmaker D., Véron N.: Reforms to the European Union financial supervisory and regulatory architecture and their implications for Asia. ADBI Working Paper Series, No. 615, November 2016.

De Larosière J. (ed.): The high-level group on financial supervision in the EU. Report. Brussels, 25 February 2009.

Dobrzańska A.: Makroostrożnościowy wymiar regulacji CRDIV/CRR. Bezpieczny Bank 1(58), 2015.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE. (OJ L176) – Capital Requirements Directive IV, CRD IV, art. 131 ust. 5 CRD IV.

EBC: Raport roczny EBC z działalności nadzorczej 2018. Retrieved: https://www.bankingsupervision.europa.eu/press/publications/annual-report/html/ssm.ar2018~927cb99de4.pl.html#toc1. Dostęp: 15.04.2020.

ESRB: Macroprudential policy beyond banking: an ESRB strategy paper. July 2016. Retrieved: https://www.esrb.europa.eu/pub/pdf/reports/20160718_strategy_paper_beyond_banking.en.pdf. Dostęp: 15.04.2020.

ESRB: Flagship Report on Macroprudential Policy in the Banking Sector. 2014. Retrieved: https://www.esrb.europa.eu/pub/pdf/other/140303_flagship_report.pdf. Dostęp: 15.04.2020.

European Banking Authority: Consultation Paper. Draft Regulatory Technical Standards on criteria for determining the minimum requirement for own funds and eligible liabilities under Directive 2014/59/EU. 28 November 2014, EBA/CP/2014/41.

Herring R., Carmassi J.: The structure of Cross-Sector Financial Supervision. Financial Markets, Institutions and Instruments, nr 1, 2008.

International Monetary Fund: Key aspects of macroprudential policy. June 10, 2013. Retrieved: https://www.imf.org/external/np/pp/eng/2013/061013b.pdf. Dostęp: 15.04.2020.

Nocoń A.: System reagowania współczesnych banków centralnych na niestabilność sektora bankowego. Difin, Warszawa 2016.

Olszak M.: Zintegrowany nadzór finansowy a ryzyko instytucji finansowych., [W:] T. Czerwińska, K. Jajuga (red.), Ryzyko instytucji finansowych. Współczesne trendy i wyzwania. Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2016.

Pyka I., Nocoń A., Cichorska J.: Nowy ład regulacyjny w sektorze bankowym Unii Europejskiej. CeDeWu, Warszawa 2019.

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1608 z dnia 17 maja 2016 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) nr 1222/2014 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia metody identyfikacji globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz definiowania podkategorii globalnych instytucji o znaczeniu systemowym (tekst mający znaczenie dla EOG). Dz.Urz. UE nr L 240/1.

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1222/2014 z dnia 8 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia metody identyfikacji globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz definiowania podkategorii globalnych instytucji o znaczeniu systemowym. Dz. Urz. UE L 330/27 z dnia 15.11.2014 r.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego. Dz. Urz. UE L 331/1 z dnia 15.12.2010 r.

Schiavo G. L., Türk A.: The Institutional Architecture of EU Financial Regulation: The Case of the European Supervisory Authorities in the Aftermath of the European Crisis. [W:] L. Talani (eds.), Europe in Crisis. Palgrave Macmillan, London 2016.

Statystyki