Finansowanie publicznej komunikacji zbiorowej w aglomeracjach miejskich w Polsce

Celem artykułu jest przedstawienie sposobów finansowania publicznej komunikacji zbiorowej w aglomeracjach miejskich ze szczególnym ukazaniem roli jednostek samorządu terytorialnego. Cel szczegółowy obejmuje dokonanie oceny wielkości wydatków ponoszonych przez gminy na finansowanie lokalnego transportu zbiorowego oraz określenie wielkości dopłat, jakie gminy te ponoszą w związku z realizacją zadań z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. Analizą objęto jedenaście miast polskich: Szczecin, Poznań, Wrocław, Warszawa, Kraków, Toruń, Bydgoszcz, Gdańsk, Gdynia, Sopot oraz Łódź, ze szczególnym wyróżnieniem Szczecina. W badaniach wykorzystano krytyczną analizę literatury metody indukcji i dedukcji oraz analizę wskaźnikową. W efekcie przeprowadzonych badań stwierdzono, że wydatki na publiczną komunikację zbiorową stanowią znaczące obciążenie dla budżetów badanych miast, a wpływy z biletów komunikacji miejskiej nie zapewniają ich pełnego finansowania (średnio pokrywają 40% zapotrzebowania na finansowanie). Oryginalnym rozwiązaniem dla podjętego problemu badawczego jest zaproponowanie koncepcji zarządzania przychodami do maksymalizacji przychodów ze sprzedaży biletów w miastach.